Hoewel het vaste land van Frankrijk enorm populair is onder Nederlanders, is het eiland Corsica iets minder bekend als vakantiebestemming. Het bergachtige eiland heeft veel te bieden voor een fijne vakantie, je hebt knusse steden en dorpen, prachtige baaien en witte stranden en overweldigende natuur. Ik laat je zien wat je kunt bezoeken tijdens een rondreis op Corsica. En laten dat nou eens prachtige plekken zijn.
Bastia is de oude hoofdstad van het eiland en mijn eerste kennismaking met Corsica. Rond 1453 verrees een vestingwijk in Terra Nova, de huidige Citadel. Dat Corsica ooit een Italiaans eiland was zie je goed in Bastia. Ik zie hier nog veel invloeden vanuit de Genuese tijd. Ondanks dat het niet de hoofdstad is van het eiland, is Bastia het centrum van commercie en cultuur. Er zijn een aantal belangrijke kerken, het was ooit de eerste plek op het eiland waar gebouwd werd en de havens speelden een belangrijke rol. Wanneer ik wandel door de stad, zie ik een levendige stad.
De stad is verdeelt in een oud en nieuw gedeelte. Rue Napoléon is de verbinding tussen deze twee delen. In het oude gedeelte, verreweg het meest bezochte gedeelte van de stad vind je de Citadel en diverse kerken (bekijk vooral de kerken van binnen) die het bezoeken waard zijn. Op zaterdag- en zondagochtend kun je de markt van Bastia bezoeken, de plek om lokale producten te kopen en te proeven. En gelukkig ben ik op een van deze dagen in Bastia. Het ontdekken van de lokale keuken en daarnaast de sfeer proeven van locals die hun wekelijkse marktbezoek hebben, vond ik echt een aanrader om te doen. Je vindt er veel groenten, fruit, typische Corsicaanse baksels, Limoncello en Miglacciolu, een soort pannenkoek gemaakt van schapenkaas. Ook de wijn van Mattei is een aanrader om even te proeven, aan Place St. Nicholas vind je een vestiging.
Overnachten in Bastia: Monsieur Miot – lekker centraal en prima faciliteiten
Na een treinrit kom ik aan in L’IIe Rousse, een plekje waar in de avond de rust ervan af straalt. De zee kabbelt langzaam en wanneer ik de andere kant op kijk word ik omringd door bergen. L’IIe Rousse is de stad die opgericht werd in 1765 door Pascal Paoli, een belangrijke man in de Corsicaanse geschiedenis. Hij zorgde ervoor dat het eiland destijds onafhankelijk werd van Italië.
Wanneer ik de volgende ochtend vroeg door L’IIe Rousse wandel valt er een rust over mij heen, een tegenstelling tot Bastia waar altijd wel mensen zijn. De weg naar vuurtoren word ik vergezeld door een aantal meeuwen en gierzwaluwen. Vanaf het dorpje is het een klein stukje lopen, maar onderweg zie ik het ene na het andere prachtige vergezicht.
In het centrum van het dorp vind het standbeeld Petite Sirène de L’Ile Rouse, een winkelstraat en een boulevard en een heerlijk strand. L’IIe Rousse is een heerlijk stadje, waar je de ritme van de zee overneemt.
Overnachten: L’Escale Coté Port – lekker ruim en dicht bij de vuurtoren en strand, voor mij fijn omdat het dicht bij het treinstation zit.
Tussen Calvi en L’IIe Rousse rijdt meerdere keren per dag een klein boemeltreintje (overigens ook een trein die verder gaat naar Bastia/Ajaccio). Het is een van de mooiste treinritten van Europa. De rit gaat langs prachtige stranden en een helderblauwe zee. Iedere bocht is het uitzicht weer anders.
Wanneer ik in Calvi uitstap merk ik direct dat de stad groter is dan L’IIe Rousse. Dat blijkt wanneer mijn gids de volgende dag vertelt dat de stad in de zomermaanden verdubbelt door de vele toeristen.
Calvi blijkt een stad van tradities die al generaties lang worden doorgegeven. Op bepaalde feestdagen worden beelden naar lotsbestemmingen gebracht in hoop op onder andere een goede vangst. Maar ook de traditie om weinig ‘vreemden’ toe te laten in je huis stamt uit Genuese tijden. De gedachte erachter is dat iedereen aan de buitenkant, zowel je huis als jezelf, gelijk is. Pas binnenin zien mensen hoe rijk je bent en dat kan gevaren opleveren.
De grote trekpleister in Calvi is de Citadel. Een gerenoveerde Citadel in Genuese stijl boven op een ‘berg’ in Calvi. Het was de plek destijds om indringers te weren. Vanaf hier heb je een 360 graden uitzicht wanneer je rondloopt in de Citadel. Wanneer je de Citadel inloopt, kom je het atelier tegen van drie lokale vrouwen. Zij hebben ieder hun eigen specialiteit en gebruik veelal natuurlijk producten. Ik volg een korte workshop met drijfhout en maakte mijn eigen kunstwerk met drijfhout en schelpen, een tweede kans voor deze dingen op deze manier.
Daarnaast heeft Calvi twee beroemde inwoners gehad; de peetvader van Napoleon en Christopher Columbus. Die laatst is echter na al die jaren nog steeds een twijfel. Calvi claimt dat de stad de geboorteplaats is van Christopher Columbus, maar daar gaan nog uiteenlopende verhalen over rond.
Net boven Calvi vind je het schiereiland La Revellata. Een eiland dat je voornamelijk wandelend of fietsend kunt verkennen, de weg ligt vol stenen en er zitten redelijk wat dalingen en stijgingen in. Een andere leuke manier is het verkennen van La Revellata per e-step. Onder begeleiding van Jean Marc van Etrott’ Balagne waagde ik een poging om de steile paden van het eiland te ontdekken.
In eerste instantie is het even wennen met gas geven, maar eenmaal onderweg heb ik het ritme te pakken. Daarna doe ik nog een poging de veel stenen te ontwijken, al snel merk ik dat het niet nodig is en dat de banden van de step sterk genoeg zijn.
We rijden vanaf de parkeerplaats bij Notre Dame de la Serra naar het einde bij de vuurtoren. Onderweg geniet ik van het uitzicht over zee, de bergen en Calvi. Een heerlijke tocht waarbij je denkt dat je niet actief bent, maar dat merk je stiekem de volgende dag wel.
Een andere manier om Revalatta te bekijken is onder water. Rondom het eiland is een gebied afgeschermd om te duiken. Ik maak mij klaar voor mijn allereerste duik met L’Hippocampe. Het is een bont gezelschap waar ik mee de boot in stap. De een is bezig om levels te halen, de andere duikt al jaren, een vader en zoon gaan voor de twee keer en behoren tot mijn groep.
Onderweg krijgen we uitleg over de regels van het duiken. Ik ben de eerste die het water in mag en als je nog nooit gedoken of gesnorkeld hebt, dan voelt zelfs een duikbril al raar. Je moet ineens door je mond ademen in plaats van door je neus. Wanneer ik ga ademen via de duikfles voelt het raar, ik moet wennen aan deze manier van ademen.
De begeleiding helpt mij enorm en laat mij rustig wennen, luistert naar wat ik wil en dwingt je niet om over je grenzen te gaan. Eenmaal zeker gaat er een wereld voor mij open, de onderwaterwereld. Tijdens mijn eerst duik blijf ik nog lekker aan de oppervlakte. Vissen schieten onder mij door, duiken het rif in of eten van een mini kwal die voorbij komt. Ik snap het enthousiasme wel van duikers, helemaal in je eigen bubbel onder water een nieuwe wereld ontdekken.
Overnachten: Hôtel Casa Bianca
Ik maak weer het prachtige treinritje maar dan omgekeerd van Calvi via L’Ile Rouse naar Corte, een studentenstad omringd door bergen. Het is al avond wanneer ik naar mijn hotel wandel dat zit in Vallée de Ia Restonica bevindt. De eerste roadblock in de vorm van een koe die rustig aan het eten is kom ik in de bocht van het hotel tegen. Het enige dat ik hoor is de rivier die langs het hotel stroomt.
De volgende ochtend word ik opgehaald om te gaan wandelen. Ik start bij Bergeries de Grotelle voor een wandeling naar twee van de mooiste meren van Corsica: Lac de Melo en Lac de Capitello. Zoals vaak bij wandelingen in de bergen staat de afstand aangegeven in uren en niet in kilometers. Ik besluit te gaan wandelen richting het eerste meer. Het pad begint direct met veel stenen, maar is nog goed te doen.
Pas wanneer ik in de buurt van de waterval kom, wordt het klimmen. Af en toe moet ik goed zoeken naar de route, maar ik blijk de gele markering te moeten volgen. Na een stuk klimmen met kettingen en trappen kom ik aan bij Lac de Melo op ruim 1700 meter hoogte.
Het voelt onwerkelijk om naast het prachtige meer te staan omringd door besneeuwde bergen. Lac de Capitello ligt op ruim 1900 meter en vanaf hier blijkt het nog ruim een uur lopen en klimmen. Ik ga het helaas niet redden om deze ook te bezoeken en blijf daarom nog even genieten van dit meer.
In de middag word ik naar mijn nieuwe hotel gebracht en dat blijkt een prachtig landhuis te zijn. Ik slaap in de top van het huis en heb uitzicht over de stad Corte met de Citadel als blikvanger. Ik besluit te genieten van het mooie weer bij het kleine zwembad dat naast de B&B zit. Op de achtergrond is de eigenaar bezig met zijn wijngaard, de vogels vliegen af en aan, een dikke lobbes ligt lekker in het zonnetje en ik word begroet door de kat van de B&B, hoe heerlijk kan het leven zijn.
Corte was in de vroege jaren de hoofdstad van het eiland tussen 1755 en 1779 in de periode dat Pascal Poali, daar is de naam weer, streed voor de vrijheid van het eiland. In het centrum vind je een standbeeld van deze vrijheidsstrijder. Ook Corte bezit een Citadel die vanaf de stad goed kunt zien. Dooordat het een studentenstad is, is het er het hele jaar door levendig. Er zijn diverse barretjes en restaurants waardoor er een gezellige sfeer hangt in de hoofdstraat van Corte.
Overnachten: Les Jardins De La Glacière & Casa Guelfucci – de eerste is gelegen aan het water, de ander kijkt uit over de stad en de heuvels rondom Corte
De volgende dag stap ik uit in Vizzavona, het hoogst gelegen treinstation van Corsica. Het dorpje ligt midden in de natuur en op de route van een van de meest heftige, maar ook mooiste wandelingen van Europa, de GR-20. Ik maak hier een stop voor een wandeling naar Casade des Anglais, vroeger een plek waar de Engelsen veel kwamen.
Ik volg de markeringen van de GR-20 naar de beroemde watervallen van deze regio. De rood witte verfstrepen brengen mij in eerste instantie via een makkelijk wandelpad naar een brug. Net wanneer ik dacht dat dit de Cascade des Anglais zijn, bekijk ik op Google de watervallen. Ik blijk nog een stukje verder omhoog te moeten. Hier begint het klimmen naar de watervallen.
Onderweg zijn diverse plateaus waar het water van af stroomt. De echte grote waterval ligt aan het einde, een ideale plek voor een lunch of om gewoon te genieten van de uitzichten. In de zomermaanden is het water warm genoeg om af te koelen. Ik besluit uiteindelijk om dezelfde weg weer terug te wandelen naar mijn hotel.
Overnachten: Hôtel Restaurant U Castellu Vizzavona – hotel midden in de natuur
Mijn reis sluit ik af in de huidige hoofdstad van Corsica; Ajaccio. Wanneer ik met de trein het laatste stukje afleg, rijden we langs de baai van Ajaccio. Mijn hotel bevindt zich in de hoofdstraat van de stad. Vanaf de rooftopbar zie ik hoe mooi de stad is, de zee is nooit ver weg, net als de bergen.
Een van de dingen die ik je kan aanraden vanaf Ajaccio is een boottocht naar natuurreservaat Scandola. Een dagtrip naar het noorden van het eiland. Het reservaat is alleen per boot te bezoeken. En vanaf het water zien de rotsen er indrukwekkend uit, her en der vliegen de gierzwaluwen en geelpootmeeuwen voorbij. Scandola is de thuisbasis voor de visarend. Vanaf het water zien we diverse nesten op de rotsen gebouwd en ineens vliegt daar de inwoner van Scandola over.
De tocht maakt een korte stop in Girolata, een gehucht dat alleen per voet of vanaf het water bereikbaar is. Er valt niet veel te beleven in het dorp en voor de bezoekers en inwoners zijn de basis faciliteiten beschikbaar en een paar restaurants. Verder heerst er ultieme stilte. Zelfs een paar bezoekers van het strand blijven rustig liggen op een warme dag. Een merkwaardig fenomeen zijn de koeien die op het strand van Girolata liggen.
De markt van Ajaccio staat bekend als een van de besten van de regio. Vele lokale producten worden hier verkocht en er hangt een gezellige sfeer in de vroege ochtend. Wanneer je de markt bezocht hebt kun je direct een rondje maken door het oude centrum van de stad. Hier kun je een tweetal musea bezoeken. Een van de bekendste inwoners van Frankrijk is hier geboren, het huis van Napoleon Bonaparte is tegenwoordig een museum. Een ander belangrijk museum van Ajaccio is het Fesch Museum. Het museum is door de oom van Napoleon gebouwd.
Daarnaast kun je vanaf Ajaccio een bezoek brengen aan de Il Sanguires eilanden net ten noorden van de stad. Wanneer je geen auto hebt kun je het treintje of de open bus pakken. Ook een boottocht biedt mogelijkheden. Je hebt zelfs de mogelijkheid om de zon te zien ondergaan bij de eilanden. Een sunset cruise laat je de eilanden bij zonsondergang zien en daarna kun je genieten van Corsicaanse specialiteiten en muziek aan boord. En natuurlijk is relaxen op een van de stranden rondom Ajaccio geen verkeerde activiteit
Overnachten: Hôtel Fesch & Spa – in het centrum met een heerlijk dakterras en zwembad
Voordat je naar Corsica gaat, is onderstaand boek een aanrader. De foto’s laten je alvast in de sferen van het eiland komen en de teksten zijn inspirerend om meer te weten te komen over Corsica. Echt een boek om vooraf en na die tijd in te bladeren, want om mee te nemen op reis is hij niet geschikt voor.
Disclaimer: Mijn trip is tot stand gekomen in samenwerking met Visit Corsica en Atout France. Ik deel niets anders dan mijn persoonlijke mening.
Your Travel Guide wil je inspireren om te onthaasten in het leven, om langzamer te reizen, een andere manier van reizen toe te passen en bijzondere ervaringen op te doen. Om slow travel toe te passen in je reizen. Mijn liefde voor lijstjes komt terug in dingen die je kunt doen op bestemmingen, niet dingen die je moet afstrepen.
Veel liefs, Marjolein
Buy me a coffee
Buy me nowSamenwerken? Leuk!
Bekijk de mogelijkheden