Een van de mooiste dingen aan Amerika is de diversiteit. Dat proefde ik al eens tijdens een roadtrip door het zuidwesten, maar na deze roadtrip door het noordwesten van Amerika, kan ik dat alleen maar beamen. In vier weken zag ik werkelijk de mooiste landschappen voorbij komen, denk aan geisers, kraters, lava, watervallen, regenwoud, bergen, woestijn, zandduinen, de kust en noem maar op. Je vindt het allemaal in het noordwesten van Amerika. Wissel de indrukwekkende natuur af met een aantal leuke steden zoals Salt Lake City, Boise, Portland en Seattle en je hebt een prachtige route voor een roadtrip. Ontdek de staten Utah, Wyoming, Idaho, Oregon en Washington tijdens deze roadtrip door het noordwesten van Amerika.
We vliegen rechtstreeks met Delta op Salt Lake City en starten de roadtrip in een voor mij nog onbekende stad in Amerika en een nieuwe staat. Hoewel Utah vaak wordt aangedaan voor de ‘Mighty 5” zoals ze de nationale parken noemen, valt Salt Lake City vaak buiten de boot. Vanuit de lucht zie ik de contouren van de staat voorbij komen, niemandsland, zo voelt het. Inmiddels zie ik ook waarom de stad Salt Lake heet, overal onder mij zie ik zoutvlaktes.
De meeste bezienswaardigheden in Salt Lake City bevinden zich Downtown. Salt Lake City is de stad van de mormonen en dat zie je terug rondom Temple Square. De vele gebouwen hier zijn in handen van de mormonen. We wandelen door de stad, hebben een leuke whiskey tour via Wine Academy of Utah en maken vooral weer kennis met Amerika. Het is goed om weer terug te zijn.
De jetlag houdt ons wakker in de ochtend. Die tijd gebruiken we in onze gym en we zien de zon opkomen vanaf het dakterras, ik ken slechtere ochtenden. We brengen een bezoek aan de Wal-Mart voordat we gaan rijden naar een uniek natuurgebied in Utah, de Bonneville Salt Flats.
Op ongeveer 2 uur rijden vanaf Salt Lake City vind je deze zoutvlaktes. Wanneer we aankomen voelt het net alsof je op een grote ijsbaan stapt, het blijkt toch echt zout te zijn. Op deze vlakten worden enorme snelheidsrecords gehouden en de zoutvlaktes zijn zo vlak dat er een optische illusie gevormd wordt. Men kan de bolling van de aarde zien en de bergen lijken te zweven.
Na een korte wandeling over het zout, rijden we een stukje westelijker. Hier bevindt zich een uitkijkpunt waarbij je met helder weer de bolling van de aarde goed kunt zien. En zonder dat we het doorhebben rijden we hierbij de staat Nevada in. We parkeren de auto net na West Wendover en wandelen via een rotsachtig pad naar de top. Het is een relatief kleine klim en vanaf de top zien we niet alleen de zoutvlakten, we krijgen een indruk van het gehele landschap om ons heen. De groene vlakten van de golfbaan van Wendover vallen enorm op in het woestijnlandschap.
We verlaten Salt Lake City rijden we noordwaarts. Voordat we de staat Utah verlaten, maken we een stop bij een state park dat in het teken staat van de antelope. Maar stiekem komen we er voor een ander dier. In het park wemelt het van de bizons. Via een lange weg is het eiland verbonden met het vasteland. We betalen de entree en vragen direct waar we bizons kunnen zien. Ze blijken het laatst gespot te zijn aan de linkerkant van het eiland.
En zodra we linksaf slaan zien we de eerste paar stipjes in de verte. Het blijken vier bizons te zijn. We kunnen ons geluk niet op, wilde dieren in hun habitat zien is een van de mooiste dingen. Even later zien we aan de linkerkant een enorme kudde bizons staan. Wat een prachtig gezicht om te zien, zeker ook met de dreigende luchten op de achtergrond. We rijden de weg af en genieten van de uitzichten onderweg. Het eerste wild is gespot op deze reis.
Informatie Utah
Overnachten in Utah: Salt Lake City
Aantal nachten: 2
We doorkruisen Idaho in één keer, dat bewaren we voor later. Eindbestemming en uitvalsbasis voor de komende dagen is West-Yellowstone. De plek voor als je goedkoper wilt overnachten dan in het nationale park zelf. Het dorp blijkt dan ook vele hotels en accommodaties te herbergen, net als restaurants en shops.
Op onze eerste volle dag besluiten we vroeg het park in te gaan, maar niet zonder eerst een nationale parken pas te kopen. Voor $80 kunnen we een jaar lang alle nationale parken in Amerika te bezoeken. De weersvoorspelling is voor vandaag wat minder, de reden dat we besluiten voor de noordelijke loop te gaan. Maar voordat we überhaupt de loop hebben bereikt, staan we al vast voor wildlife. Wat het is, is altijd even spannend. Het blijkt te gaan om een stel elks dat naast de weg is gaan liggen.
We maken een prachtig rondje de eerste dag door het park en maken kennis met de diversiteit van het park. We sluiten de dag af in Lamar Valley om wilde dieren te spotten. Pas laat in de avond zijn we terug in West-Yellowstone, gelukkig hebben we een left-over van het diner van gisteren en hoeven we er niet meer uit.
De volgende dag gaan we nog eerder op pad om rond zonsopkomst het park in te rijden. Allereerst gaan we naar de Grand Canyon van Yellowstone en gelukkig komt er steeds meer blauw aan de lucht. Vanaf hier pakken we de zuidelijke loop door Yellowstone National Park. We raken onderweg niet uitgekeken en willen eigenlijk wel bij iedere plek stoppen. We pakken de hoogtepunten Old Faithfull en Grand Prismatic Spring nog mee voordat we rond 20.00 uur weer West-Yellowstone binnen rijden.
De laatste dag staat de rit naar Grand Teton National Park op het programma, maar niet voordat we nog langs een paar bezienswaardigheden in Yellowstone National Park rijden. We bezoeken de Norris Geyser nogmaals voordat we echt zuidwaarts gaan rijden. En dat blijkt een goede keuze te zijn, want precies op dat moment duikt een zwarte beer op naast de weg. Een van de weinige wilde dieren die we nog niet gezien hebben deze reis. Daarna is het echt tijd om naar Grand Teton te rijden.
Hoewel beide parken aan elkaar grenzen, merk ik direct een verandering van omgeving op zodra we Grand Teton National Park binnenrijden. De herfst is hier al een stuk verder, we kunnen veel verder kijken en zien de Tetons aan onze rechterhand opdoemen. Ook hier blijkt het weer lastig om door te rijden, alle stops onderweg zijn prachtig. We besluiten alleen de stops te doen tot het deel dat we morgen gaan verkennen. Ook Mormon Row bewaren we voor de dag erna, de zon staat nu aan de verkeerde kant.
De volgende dag rijden we terug, allereerst naar Mormon Row waar je nog een rijtje authentieke boerderijen vindt die vooral beroemd zijn geworden door het uitzicht achter de boerderijen. Na Mormon Row is het tijd om actief te worden. We willen een mooie wandeling maken door het park en op aanraden van de ranger gaan we voor een wandeling om Moose Pond.
De naam zegt het al, het is een plek waar veel elanden gezien worden en laten we die nog niet gezien hebben. Voor dat we vertrekken vragen we eerst een andere wandelaar om hulp met de berenspray, want ook die leven in dit gebied. Het blijkt een reden te zijn om vervolgens samen te wandelen, toch fijner met zijn drieën en met iemand die niet bang is voor beren.
En net voordat we bij het meer komen horen we het al van andere wandelaars, er is een eland gezien. We snellen naar het meer en zien een eland in het water staan eten. Het is nu nog een redelijk stipje, maar wanneer we eenmaal aan de overkant zijn, gaan we even zitten om hier van te genieten. De eland gaat onverstoord verder met eten. Dan blijkt er een mannetje gespot te zijn en nemen we iets meer afstand. En ineens komen daar nog een moeder en jong uit de bosjes. We besluiten verder te gaan en de dieren met rust te laten.
Informatie Wyoming
Overnachten: West-Yellowstone – zelf overnachtten we hier lowbudget, maar er zijn meer opties | Jackson of zoals wij in Driggs of Victor overnachten (Idaho)
Hoeveel dagen: minimaal 2 volle dagen Yellowstone en minimaal 1 volle dag Grand Teton
Dan is het tijd om Idaho echt te ontdekken in plaats vanaf de snelweg. We gaan de mooiste plekken van Idaho verkennen via verschillende Scenic Byways die door de staat lopen. Het zijn er 31 in totaal, maar wij rijden slechts een select deel. Dit zijn een paar aanraders:
De eerste stop in Idaho zijn de watervallen van de Mesa Falls. Er zijn er twee, de upper en de lower. Beiden verschillen ze van elkaar en zijn ze zeker de moeite waard voor een korte stop, iets dat perfect kan want ze liggen praktisch naast de parkeerplaats.
Nog iets noordelijker ligt het Harriman State Park. Vernoemd naar de Harriman familie die hier in de hoogtijdagen woonde. Deze gebouwen zijn nog steeds te bekijken, maar ook voor natuurliefhebbers is er genoeg te doen. We lunchen in het park en wandelen een loop langs de meren. Het mooie aan het Harriman State Park? De rust die direct over je heen valt. Tijdens ons bezoek zijn er weinig andere toeristen en hebben we de paden voor ons alleen.
We maken een kleine omweg voor deze zandduinen. Het blijkt maar weer eens hoe divers de natuur in Amerika kan zijn op relatief korte afstand want ineens staan we in het zand. We kunnen helaas niet echt een goede wandelroute vinden en aangezien de raceauto’s om ons heen vliegen, genieten we van een afstand van de contrasten in het landschap.
Zoals ik al noemde hebben de Scenic Byways verschillende thema’s. Een daarvan heeft te maken met Sacajawea. Zij was een indiaanse vrouw uit de Shoshone stam die in dit gebied leefde. Sacajawea ging samen met haar man mee op de expeditie van Lewis and Clark, hierdoor werd ze een symbool voor vrouwenemancipatie. Op de Sacajawea Scenic Byway kom je onder andere een monument bij haar geboorteplek tegen en in Salmon vind je een standbeeld en een informatiecentrum.
Op dezelfde weg kom je ook langs dit stukje geschiedenis. Eind 19e eeuw werd er houtskool geproduceerd voor de Viola Mine en de gebouwen van de Birch Creek Charcoal Kilns hielpen mee om het hout om te zetten in houtskool. Via een offroad weg rijden we naar deze plek. Weer zien we hoe goed alle faciliteiten zijn bij bezienswaardigheden, de gebouwen liggen in de middle of nowhere, maar er is een informatiebord en een toilet.
We passeren Salmon, de plek waar we gaan slapen komende nacht, om door te rijden naar weer een stukje unieke natuur. In Idaho vind je op verschillende plekken hot springs, midden in de natuur. Zo ook de Goldbug Hot Springs. Je moet er een stukje voor lopen waarbij je ook echt dient te klimmen, maar de beloning is heerlijk. Midden in de natuur in een warmwaterbron, hoe fijn is dat?
In Amerika kom je ze tegen, ghost towns. Dorpen waar vroeger enorme bedrijvigheid was, maar waar je tegenwoordig alleen de restanten ziet. Ook Idaho kende vele dorpen die belangrijk waren in de tijd van goud- en zilvermijnen. In de gloriedagen woonden hier veel mensen, helaas zorgden verschillende redenen voor het sluiten van de mijnen en verlieten de mensen deze dorpen. Bayhorse is zo’n dorp dat eind 19e eeuw succesvol was, maar dat nu overgenomen is door de natuur. In de Land of the Yankee Fork State Park, waar Bayhorse in ligt, vind je meer informatie over dit gebied.
Een ander uniek landschap in Idaho vind je in het Craters of the Moon National Preserve. Meer dan 2000 jaar geleden barstte de vulkaan uit waardoor je nu een enorme zwarte lavastroom ziet en verschillende vulkanische bergen. Wandelen door Craters of the Moon voelt ietwat merkwaardig. Overal zwarte vlakten om je heen, soms zie je nog ‘cones’ van vulkanen, maar vooral het contrast met de gewone rotsvlakten op de achtergrond valt op. We bekijken verschillende plekken in het park en krijgen zo een goede indruk van het vulkaanlandschap.
Midden in Idaho bevinden zich de Sawtooth Mountains. Vanuit de auto ziet het eruit als een perfect wandelgebied. Vanwege brandgevaar kunnen we vandaag niet echt de natuur in (iets dat overigens hoort bij Idaho in de zomer). Gelukkig blijkt de weg naar Redfish Lake wel open en kunnen we de kleuren van het meer bekijken met de bergtoppen op de achtergrond. Het is erg rustig tijdens ons bezoek, een enkeling is aan het wandelen, een ander zet zijn stoeltje aan het meer op en sommigen zijn actief op het meer. Een goede kennismaking met de Sawtooth Mountains, een plek waar ik graag nog terugkom.
Vanuit Ketchum rijden we naar McCall, niet voordat we het graf van Ernest Hemingway bekijken in Ketchum. Onderweg komen we langs verschillende warmwaterbronnen, maar het voelt niet gepast om hier in te gaan als er 10 à 15 kilometer verderop nog brandweerlieden bezig zijn. (Mocht je hier op een ander moment zijn, we zijn gestopt bij de Kirkham Hot Springs en die zagen er goed uit).
Wij rijden door naar McCall waar zich het Ponderosa State Park bevindt. Het park dat bekend staat om de ponderosa pijnbomen. Gelegen aan Payette Lake biedt het park opties voor zowel activiteiten aan land als op het water. Wij kiezen voor een wandeling, een stuk dwars door het park, maar ook langs het water. Het is heerlijk wakker worden in het Ponderosa State Park waar we de eerste zonnestralen over de bergen zien pieken.
Je moet er even off-road voor (wat gelukkig kon met onze huurauto), maar je krijgt er wel een stukje natuur voor terug dat eigenlijk nog onontdekt is, hooguit door locals. Wanneer we parkeren zijn we een van de weinigen, het is ook even zoeken naar het begin van de trail. Maar eenmaal op weg krijgen we de eerste herfstkleuren en een ander meer te zien. In combinatie met het zonnetje, perfecte ingrediënten voor een wandeling. Het is af en toe klimmen naar het meer, maar de lunch aan Boulder Lake is een goede beloning.
De hoofdstad van de staat, de plek waar veel te doen is. Ik verken Boise een dag op de fiets en merk dat we in Nederland best verwend zijn met fietspaden. Hier is het afwisselen tussen de weg, een fietspad en soms pak ik maar de stoep. Boise heeft een groene gordel en een downtown. De grote winkel- en restaurantketens bevinden zich vooral buiten het centrum in de malls. In Downtown zijn veel leuke en unieke restaurants, cafés, een food market en bezienswaardigheden. Benieuwd naar alle tips voor Boise?
Vanuit Boise maken we een dagtrip naar de zandduinen van Bruneau Dunes. Enigszins vergelijkbaar met de duinen van Sand Anthony, maar hier rijden geen voertuigen door de duinen. Er is een 6 mijl loop die je kunt wandelen om zo het grootste deel van het park te zien. We starten vol goede moed ondanks de hoge temperaturen die er al zijn. Maar wanneer we twee keer verkeerd lopen, er is niet een echt pad op grote stukken, besluiten we verstandig te zijn en terug te lopen. De grote klim in het midden is pittig, zeker met 30 graden. Deze duinen bekijken we maar vanuit de auto.
Informatie Idaho
Overnachten: Victor | Idaho Falls | Salmon | Ketchum | McCall | Boise
Aantal dagen: 7 volle dagen – eventueel uit te breiden met een extra nacht in Ketchum voor de Sawtooth Mountains
En dan ineens rijden we de grens tussen de staten Idaho en Oregon over. Veel verschil zien we direct nog niet. We hebben een lange reisdag voor de boeg en de Painted Hills zijn een mooie stop. Deze zijn onderdeel van het John Day Fossil Beds National Monument. De naam Painted Hills zegt het al, heuvels die lijken alsof ze geschilderd zijn. En op de ene plek nog mooier dan op de andere. We rijden naar de verschillende uitkijkpunten om alle soorten gekleurde rotsen te bekijken.
Wanneer je denk dat je alles al gezien hebt qua natuur bij een reis van inmiddels 2,5 week, dan kom je bedrogen uit. Het Smith Rock State Park doet ons beseffen dat er op zo’n relatief korte afstand zoveel verschillende soorten natuur te zien is. De Crooked River stroomt dwars door de canyon van het Smith Rock State Park. In het midden een enorme rots waarover de Misery Ridge Trail loopt. De mooiste trail, maar ook de zwaarste. En dat het de mooiste is, kan ik zeker beamen. Wat een uitzichten onderweg, het verveeld geen moment.
Na een lunch in Redmond rijden we zuidwaarts. Op aanraden bezoeken we de Tumalo Falls. We zijn net te laat om het thuisfront te laten weten dat we hier zijn, want zoals op vele plekken in de natuur, is er geen bereik. We zijn niet de enige bij de waterval, in dit geval gelukkig. We rijden door tot de parkeerplaats en moeten een beetje zoeken naar de wandelroute. Dan blijkt dat de route die we online hebben gevonden veel eerder start, waardoor deze veel langer is. Dan maar een korte wandeling naar de top van de waterval. Bij aankomst blijkt dat we net iets eerder hadden moeten komen, ze liggen deels in de schaduw al. Desalniettemin een prachtige waterval en de vele wandelpaden nodigen uit voor een langer bezoek.
Twee stadjes in Oregon die gezien worden als de outdoor towns van de staat. Niet gek als je bedenkt dat er veel natuurgebieden rondom Bend en Redmond liggen. De plekken worden gezien als uitvalsbasis, maar hebben zelf ook leuke plekken om te bezoeken. Al is het alleen al om er te eten of (outdoorspullen) te shoppen. Vooral Redmond staat bekend om de culinary scene.
Het derde nationale park deze reis en weer een totaal andere dan de vorige twee. Crater Lake is een kratermeer dat ontstond bij een zware vulkanische uitbarsting zo’n 7700 jaar geleden. We rijden vanuit het noorden het park in, passeren daarbij een stuk van de Pacific Crest Trail, en stoppen bij het eerst mogelijke uitzichtpunt over het meer. Letterlijk 50 tinten blauw prijkt er onder ons. En stiekem ook in de lucht, want we hebben geluk met de strakblauwe lucht. We verkennen het park, maken een wandeling naar het meer en zien nog de pinnacles in het noordoosten van het park. Voldaan na een bezoek rijden we een stukje zuidwaarts om te slapen in een uniek hotel, het 130 jaar oude Prospect Hotel.
Via US 138 rijden vanaf het binnenland naar de kust. Wel speciaal over deze route. Niet alleen is de natuur om ons heen geweldig, er bevinden zich tal van watervallen aan deze route. De een wat makkelijker toegankelijk dan de andere, maar stuk voor stuk ook weer anders om te zien. Aanraders:
Rondom Florence bevinden zich een aantal duinen die voldoende vermaak bieden. Waar we eerder al wandelden in de duinen en diverse voertuigen voorbij zagen komen, gaan we deze keer zelf actief aan de slag. Gewapend met een sandboard wandelen we de duinen in. Hoewel het peanuts lijkt, voelt het toch ietwat angstig als ik zelf naar beneden ga. Vooral sturen blijkt best wel een dingetje, gelukkig gaat het na een paar keer oefenen beter en doe ik per ongeluk een 180. Maar stiekem blijft het zittend glijden naar beneden toch het leukst. Een les boek je bij Sand Master Park in Florence.
Ik maakte al eerder kennis met de kust van Oregon tijdens een bezoek aan Cannon Beach. Magisch vond ik dat, enorme en woeste golven en de mist die er hangt. Hoewel mist misschien niet het goede woord is. Vanuit Florence rijden we de US 101 omhoog en komen we aan bij Cape Perpetua. Aan de kust zelf staan is gewoon al genieten, maar dan zijn er nog van die speciale plekken die het net even spectaculairder maken:
Leuke plekken om te stoppen onderweg zijn Newport, Yachats en Waldport.
Al snel is het tijd om de kust achter ons te laten en landinwaarts te trekken. Terug naar de stad waar ik mijn eerste kennismaking had met Oregon: Portland. Tijdens mijn vorige bezoek was het winter, nu ben ik er aan het einde van de zomer. Direct merk ik het verschil. Het leeft veel meer buiten. Ik maak een rondje door de stad, waarbij een bezoek aan Voodoo Doughnuts en Powells Bookstore niet kunnen ontbreken en sluit mijn dag af bij een van de vele foodtrucks. Alle tips voor Portland vind je hier.
Edit: het is bekend dat er redelijk wat zwervers zijn in Portland. Je kunt als toerist de stad prima bezoeken, ‘ze doen namelijk hun eigen ding’. De stad is bezig met het vinden van een oplossing.
De laatste stop in Oregon voordat we verder naar het noorden rijden. De tweede hoogste waterval van Amerika ligt op de grens tussen Oregon en Washington in de Columbia Gorge. Vanaf de parkeerplaats zien we de waterval al liggen, zei het nog met een snelweg ertussen. Helaas hebben we vandaag wat regen, maar voor een bezoek aan een waterval is dat niet erg. We maken de wandeling naar de waterval en kijken hoe indrukwekkend deze 189 meter hoge waterval is. Vanaf de waterval rijden we naar de Bridge of Gods die over de Columbia River gaat en ons naar Washington brengt, de brug is overigens bekend van de film Wild.
Edit: we hadden graag een bezoek aan Mount St. Helens gebracht, maar door de regen (en mist) besloten we naar Seattle te rijden
Informatie Oregon
Overnachten: Redmond | Bend | Prospect Hotel | Florence | Portland
Aantal nachten: minimaal 5, maar liever meer
Wauw, de meest indrukwekkende binnenkomst van een stad deze reis. De skyline van Seattle doemt voor ons op. En daarmee is ook onze laatste bestemming in zicht. Ik verblijf nog bijna een week in de stad en neem de tijd om niet alleen Seattle te verkennen, maar ook de natuur in de buurt. De stad blijkt veel te bieden, van indrukwekkende musea, leuke cafés en restaurants, Pike Place Market en niet te vergeten de beroemde Space Needle. Ik maak nog een klein uitstapje met de ferry naar Bainbridge Island en ontdek dat Seattle een fijne stad is met de natuur om de hoek.
Wijn en Amerika, die link leg ik vooral met de Sonoma Valley in Californië, niet direct met Washington. Maar Washington blijkt na Californië de tweede staat te zijn qua wijnproductie. In het oosten vind je de wijngaarden, de wijnproductie is meer rondom Woodinville. Meer dan 130 ‘wineries’ vind je hier. Kortom de perfecte plek om een wine tasting te doen. Voordat we aan de wijn gaan, brengen we eerst een bezoek aan de Snoqualmie Waterfall. Misschien bekend van de serie Twin Peaks, maar het is ook een van de bekendste attracties in Washington. En voor de Snoqualmie stam cruciaal voor hun cultuur, overtuigingen en spiritualiteit. Ik maakte een dagtrip vanuit Seattle met Evergreen Escapes.
She’s out, als je dat hoort in Seattle betekent het dat de zon schijnt en de ‘huisberg’ te zien is. Mount Rainier zie je slechts 90 dagen per jaar, al heeft dat ook enigszins te maken met de ruim 4000 meter hoogte. Vanuit Seattle maak ik een dagtrip met Evergreen Escapes (na vertrek van mijn reisgenoot heb ik geen auto meer). En gelukkig is ze, de bergen worden vrouwelijk aangeduid, te zien wanneer we Seattle uitrijden. Ik maak kennis met Mount Rainier op een van de beste dagen om op pad te gaan. De herfstkleuren zijn volop aanwezig en we zien enkele wilde dieren onderweg. Zo mag de herfst wat mij betreft wel blijven.
De dag erna is het weer omgedraaid. Het miezert en de lucht is grijs. Maar misschien past dat wel bij een park waar je grotendeels regenwouden te vinden zijn. Ik ga naar Olympic National Park, bekend om de regenwouden. Een van de weinige landschappen die ik nog niet gezien heb deze reis. Ik ga ook vandaag weer met Evergreen Escapes op pad. We nemen eerst de ferry naar de overkant en vanaf daar is het een stukje rijden. Eenmaal in het park is het weer nog niet helemaal opgeklaard wanneer we een wandeling maken op de Hurricane Ridge, maar ook dat heeft zijn charme. Wel wanneer we gaan lunchen en ik kreeg mijn eerste ‘tail gate’. We sluiten af in het regenwoud en dat blijkt een mysterieuze ervaring te zijn.
Informatie Washington
Overnachten: Seattle – ik sliep in 2 accommodaties: Alexis & American Hotel Hostel
Aantal nachten: minimaal 6
Wij deden deze route met een huurauto, een Toyota RAV 4. Een erg fijne auto omdat hij hoog op de banden staat en we ook af en toe off-road gingen. Hiervoor is het belangrijk dat je goed verzekerd bent. Onze auto huurden we bij autoshuren.nl en daarbij kun je de auto voor alles verzekeren, krijg je een gratis tank en kun je een extra bestuurder bijschrijven. Auto rijden in Amerika is relatief makkelijk. De wegen zijn breed en ideaal voor het maken van een roadtrip. Houd er rekening mee dat we op deze roadtrip bijna 6000 kilometer hebben gereden, de afstanden zijn groot in Amerika.
Vliegen deden we met Delta. Zij vliegen rechtstreeks op Salt Lake City en Seattle. Hiervoor maakten we gebruik van een open-jaw ticket, hiermee vlieg je op de ene stad en terug vanaf de andere stad. Het is fijn dat het rechtstreekse vluchten zijn, hierdoor heb je geen gedoe met overstappen en het is ook een stukje duurzamer. Ook zet Delta zich in voor goede doelen en steunt het de lokale ondernemers.
In deze reis vind je een mix tussen bekende en onbekende bezienswaardigheden. Yellowstone en Grand Teton zijn bijvoorbeeld bekend, maar er zitten ook een heleboel onbekende plekken in de reis. De reis is natuurlijk geschikt voor mensen die voor het eerst naar Amerika gaan, maar vooral gericht op repeaters. Mensen die al eens in Amerika zijn geweest en nu op zoek zijn naar een andere roadtrip. Het is geen standaard roadtrip, er zijn geen reisbureaus die hem aanbieden, en dat is precies de reden waarom wij voor deze route hebben gekozen. Je vindt er prachtige natuur – ik denk bijna alle soorten landschappen die er bestaan- en steden waar veel minder toeristen komen. Dat maakt deze route juist zo mooi. Ik kan hem iedereen aanbevelen.
Ik maakte deze roadtrip van halverwege september – halverwege oktober. Ik denk de perfecte periode voor deze route. Als je veel later gaat, dan loop je in Yellowstone, Grand Teton, Mount Rainier en Crater Lake tegen afsluitingen aan vanwege sneeuw. Nu is alles nog open, heb je kans op mooi weer, is het minder druk dan in de zomermaanden en de herfstkleuren zijn prachtig onderweg. Reizen in het hoogseizoen kan natuurlijk ook, maar dan liggen de prijzen hoger en is het een stuk drukker. Mocht je liever in het voorjaar gaan? Ook dat is een optie. Dan is eind mei de beste periode om te starten, al heb je nog steeds kans op sneeuw in de hoger gelegen delen van Amerika.
Disclaimer: Mijn reis kwam mede tot stand door Visit Idaho, Target Travel Marketing, Autoshuren.nl, Delta, Travelproof, Travel Oregon, BuroSix, Visit Seattle, State of Washington. Ik deel echter niets anders dan mijn eigen mening
Your Travel Guide wil je inspireren om te onthaasten in het leven, om langzamer te reizen, een andere manier van reizen toe te passen en bijzondere ervaringen op te doen. Om slow travel toe te passen in je reizen. Mijn liefde voor lijstjes komt terug in dingen die je kunt doen op bestemmingen, niet dingen die je moet afstrepen.
Veel liefs, Marjolein
Buy me a coffee
Buy me nowSamenwerken? Leuk!
Bekijk de mogelijkheden
