De natuur in Amerika is enorm divers en gelukkig hoef je niet het hele land door om dit te ervaren. De staat Oregon in het noordwesten van Amerika is zo’n plek waar je verschillende landschappen zelf kunt zien. Want zelf zien is echt een ervaring die je niet wilt missen. Aan de rand van een kratermeer staan, sandboarden in de duinen van Oregon, gekleurde rotsen of het zien van verschillende watervallen, het kan allemaal in Oregon. Ontdek de mooiste natuur in Oregon.
Painted Hills is onderdeel van het John Day Fossil Beds en verreweg het meest bezochte deel van het park. Bij het afslaan van de doorgaande weg zien we de eerste gekleurde rotsformaties al, dit belooft veel goeds. Een korte stop aan het bezoekerscentrum laat ons zien waar we het beste naar toe kunnen. We besluiten helemaal door te rijden naar het einde van de Painted Hills.
Red Scar Knoll Trail is de eerste stop die we maken. Een rotspunt in vooral rode en bruine kleuren steekt boven de grond uit. Op de rots zien we enkele gleuven, een opmerkelijk contrast. Er is een klein rondje dat we kunnen maken zodat we Red Scar Knoll goed kunnen bekijken.
Daarna is het tijd voor de Painted Cove Trail. Hier ligt een boardwalk dwars door de rode rotsen. Ze hebben deze rode kleur gekregen doordat 33 miljoen jaren geleden vulkanisch as neerkwam op de grond. Door de jaren heen zijn de rotsen rood geworden.
De laatste stop maken we bij de Painted Hills Overlook. Het uitkijkpunt om de Painted Hills te bekijken. Hier hebben de rotsen weer verschillende kleuren. Dit komt door een combinatie van verschillende dingen waaronder magnesium, ijzer, aluminium en sodium. Het blijft indrukwekkend om al die verschillende kleuren te zien.
Informatie voor de Painted Hills:
De Crooked River staat centraal in het Smith Rock State Park. De rivier heeft zich een weg gevormd door de rotsformaties van het park. Boven aan de canyon staan we met open mond te kijken naar de uitzichten. Niet wetende dat het slechts een voorproefje is voor wat we nog meer gaan zien.
We zijn vroeg bij het park en besluiten voor de mooiste, maar ook de uitdagendste route te gaan. De Misery Ridge Trail is een ‘loop’ van bijna 7 kilometer waarbij in het midden geklommen dient te worden. Het stuk gaat redelijk steil omhoog en aan de andere kant weer naar beneden. Ondanks het klimmen, is het geen straf. Af en toe even op adem komen en ondertussen de uitzichten in je opnemen, het kan slechter.
Eenmaal boven hebben we een fantastisch uitzicht over de kloof en de rivier. Maar het uitzicht wordt nog beter blijkt wanneer we richting de andere kant lopen en we allebei stilvallen. De rotsformatie aan de overkant piekt tussen de bomen door en het zonlicht valt er prachtig op. Aan deze kant zien we ook Monkey Rock en voor we het weten dwalen we naar beneden met aan onze linkerkant verschillende klimmers die op hun eigen manier de rotsen bedwingen. Achteraf blijkt deze wandeling een van de mooiste te zijn tijdens de hele reis, de omstandigheden waren dan ook perfect.
En hoeveel geluk hebben we dat die omstandigheden ons bijna tijdens ons gehele verblijf blijven achtervolgen? Heel veel, want Crater Lake National Park wordt op deze manier 50 tinten blauw, niet alleen het water, ook het contrast met de strakblauwe lucht versterkt dat.
Crater Lake National Park is een kratermeer dat ontstaan is door een uitbarsting 7700 jaar geleden. In de krater ligt een meer met helderblauw water en rondom de Rim Drive. Deze weg zorgt ervoor dat je op verschillende plekken kunt stoppen. Na aankomst vanuit het noorden nemen we een kijkje bij het meer en inderdaad, de kleuren kunnen niet mooier op deze dag. We besluiten een wandeling te maken naar het meer, want zwemmen mag in Crater Lake!
De Cleetwood Cove Trail is de enige route die je naar het meer brengt (en eventueel naar Wizard Island, maar dat was bij ons niet meer mogelijk). Het is even afdalen – en later weer klimmen-, maar absoluut de moeite waard. Zelf houd ik het bij pootje baden in het ijskoude water, maar er zijn er genoeg die het wel aandurven. Na de wandeling rijden we een compleet rondje over de Rim Drive om verschillende uitzichten te bekijken. Iets van de route af zijn de Pinnacles te bekijken, ook wel ‘fossil fumaroles’, gesteente dat is overgebleven na de eruptie.
Let op: de trail wordt gerenoveerd in 2025, check de officiële website of app voor de status van de Cleetwood Cove Trail
De kust van Oregon kan al een roadtrip op zich zijn. Aan de US 101 zijn tal van plekken de moeite waard, dat je er prima een week kan verblijven. En eventueel kun je deze nog doortrekken naar de US 101 in Washington of in Californië. Zelf zag ik al hoe mooi Cannon Beach en het nabij gelegen Ecola State Park waren en nu ontdekte ik Cape Perpetua en nog een stuk van de kust erboven.
Cape Perpetua is de plek waar bos en de oceaan elkaar tegenkomen en vind je net iets ten zuiden van Yachats. Op deze plek lopen verschillende trails in het bos, waaronder de Oregon Coast Trail. Daarnaast zijn er een aantal natuurwonderen aan de kust die je kunt ervaren. Zo stonden we bij Thor’s Well waar bij hoge golven het water omhoog gespoten wordt. Een magische ervaring, waar je af en toe geduld voor moet hebben (het beste is een uur voor hoogtij). Ook zijn er verschillende getijdenpoelen waar je verschillende flora en fauna kunt bekijken.
Het mooiste van de Oregon Coast zijn misschien wel de luchten die zich moeilijk laten omschrijven. Er hangt een soort mist boven de kustlijn, waardoor het mysterieus aanvoelt. De enorme golven versterken dit gevoel. Het zorgt ervoor dat je rustig uren naar de oceaan kunt kijken zonder dat het verveelt, het uitzicht is namelijk geen moment hetzelfde. Zorg dat je de tijd neemt voor het ontdekken van de Oregon Coast.
Wil je wilde dieren spotten? Daarvoor kun je het beste iets noordelijker zijn. Walvissen spotten kan het beste bij Rocky Creek en Boiler Bay. En wil je zeeleeuwen of zeehonden zien? Daarvoor is Yuquina Head de beste plek. Hier vind je ook een vuurtoren, de grootste van Oregon.
In het zuiden van Oregon vind je aan de kust de Oregon Dunes. Het zijn de grootste kustduinen van Amerika. En de plek voor wat adrenaline zo blijkt.
Er zijn verschillende activiteiten die je kunt ondernemen in de Oregon Dunes. Een daarvan is sandboarden. Een activiteit dat we in Nederland eigenlijk niet kunnen doen ondanks onze duinen. Gewapend met een board lopen we de duinen achter het Sand Master Park in Florence in. Het is het eerste park ter wereld dat gewijd is aan sandboarden.
Overigens gaan we niet alleen op pad, want net als bij snowboarden zijn enkele instructies handig voordat je kan beginnen. We waxen ons board en gaan met blote voeten in de daarvoor bestemde ‘schoenen’ op het board. Het voelt wat onwennig en aangezien ik ook geen snowboarder ben, is het even aftasten. Hoewel het lijkt alsof je enorm langzaam naar beneden gaat, voelt dat toch anders wanneer je eenmaal zelf gaat.
Maar soms is gewoon doen de beste manier. Balans houden en ondertussen de juiste kant op gaan is in het begin ietwat lastig. Per ongeluk maak ik een 180 op het board, maar he ik sta nog steeds. Wanneer het tijd is voor een iets hogere en steile duin, besluit de instructeur dat we beter zittend naar beneden kunnen. Als toetje pakken we nog de steilste duin. En misschien is zittend naar beneden glijden wel leuker dan staand.
Highway 138, de Rogue-Umpqua Scenic Byway, is beter bekend als Waterfall Highway. De totale lengte is 127 kilometer en je kunt onderweg meer dan 15 watervallen bekijken. De een is wat makkelijker te bereiken dan de andere en de andere is weer indrukwekkender. Een lijstje met een aantal watervallen op deze route:
De Columbia River Gorge is de natuurlijke grens tussen de staten Oregon en Washington. In de gorge, kloof, vind je verschillende watervallen. Een daarvan is de Multnomah Falls, de hoogste waterval van Oregon en een van de hoogste van Amerika.
Op een half uurtje rijden vanaf Portland duikt ineens een parkeerplaats op in het midden van de snelweg. De Multnomah Fall ligt letterlijk aan de snelweg. We parkeren en wandelen onder de snelweg door naar de waterval. Ondanks de miezer zijn er redelijk wat mensen op pad. Gelukkig kun je altijd een waterval bezoeken bij minder mooi weer.
Het onderste uitzichtpunt is makkelijk te bezoeken, je vindt hem op enkele meters naast het visitor center. Vanaf hier heb je de complete waterval in beeld, indrukwekkend is hij wel met 189 meter. Je kunt nog omhoog lopen naar de brug voor de waterval en als je echt wilt klimmen, helemaal naar de top. Zorg voor goede schoenen, want door het water van de waterval kan het pad nat zijn.
Vanaf Redmond rijden we zuidwaarts om de Tumalo Falls te bezoeken. We gaan van de verharde weg af om bij de watervallen te komen. Inmiddels hebben we geen mobiel bereik meer en rijden we de echt de natuur in. We zien een leuke route online van een kilometer of tien. De weg brengt ons echter bij de parkeerplaats en daardoor moeten we een beetje zoeken naar de wandelroute, we zien namelijk nergens deze route op de borden. Dan blijkt dat de route die we online hebben gevonden veel eerder start, grotendeels langs de beek. Dan maar een korte wandeling naar de top van de waterval. Bij aankomst blijkt dat we net iets eerder hadden moeten komen, ze liggen deels in de schaduw al. Desalniettemin een prachtige waterval en de vele wandelpaden nodigen uit voor een langer bezoek.
Tijdens het reizen door Oregon sliepen we op verschillende plekken. Oregon is groot en daarom is het handig om rond te reizen en te kiezen voor verschillende accommodaties. Tijdens onze reis sliepen wij in de volgende plekken:
Allereerst, hoe kom je in Oregon? Vliegen kan rechtstreeks met Delta en KLM op Portland. Je kunt hierdoor een roadtrip door Oregon maken, maar ook een langere roadtrip door het noordwesten van Amerika zoals wij deden – we vlogen op Salt Lake City en terug vanaf Seattle met een open-jaw ticket. Om rond te reizen in Oregon is een auto noodzakelijk. Wij huurden een auto bij autoshuren.nl. Alle verzekeringen waren inbegrepen, een extra bestuurder kon bijgeschreven worden en de eerste tank is gratis. Zelf reden we in een Toyota RAV4, wat ook een fijne auto is voor off-road. Wil je Oregon verkennen met een camper? Dan kan ik Travelhome aanraden.
Zoals ik zei, Oregon is groot en daardoor kunnen de afstanden lang zijn. Wij reisden in ongeveer een week door Oregon, maar mocht je meer tijd hebben, dan zeg ik doen. Er is zoveel te zien in de staat, dat je zelfs twee weken kunt rondreizen. De beste reisperiode voor Oregon is het voor- en najaar. Hierin is het rustiger bij bezienswaardigheden, maar heb je nog wel een grotere kans op mooi weer.
Overig:
Disclaimer: Mijn reis kwam mede tot stand door Autoshuren.nl, Delta, Travel Oregon, Travel Portland, BuroSix. Ik deel echter niets anders dan mijn eigen mening
Your Travel Guide wil je inspireren om te onthaasten in het leven, om langzamer te reizen, een andere manier van reizen toe te passen en bijzondere ervaringen op te doen. Om slow travel toe te passen in je reizen. Mijn liefde voor lijstjes komt terug in dingen die je kunt doen op bestemmingen, niet dingen die je moet afstrepen.
Veel liefs, Marjolein
Buy me a coffee
Buy me nowSamenwerken? Leuk!
Bekijk de mogelijkheden