Al boemelend kwam ik Montenegro binnen. In de oude iconische Belgrado – Bar trein stapte ik uit in Kolasin. Ik zag het rauwe en redelijk onontdekte Montenegro de eerste dagen. Ik wandelde in nationale parken met weinig andere mensen. De hoofdstad Podgorica is daarentegen een van de minst mooie hoofdsteden van Europa, er is gewoon niets te doen. Eenmaal dichter bij de kust, zie ik meer toeristen, vaak Servische toeristen die de zee opzoeken. Toch zie ik ook hier nog het authentieke Montenegro. Een land waar ik zeker nog terugkeer.
