Wandelend een regio verkennen, de ultieme vorm van slow travel wordt vaak gezegd. Zeker als je een meerdaagse wandeling hebt gepland. Hoe fijn is het om ‘s ochtends op te gaan, wandelkleren aan, ontbijten en gaan. Het enige dat je hoeft te doen is de eindbestemming bereiken, verder hoef je je nergens druk om te maken. Alleen met de natuur, precies wat ik ervaarde toen ik drie dagen ging wandelen in Tsjechië op de nieuwste langeafstandswandeling: Hřebenovka. Letterlijk alleen, want de trail is nog grotendeels onontdekt.
Vanuit de trein maak ik al kennis met de beroemde rotsen van Nationaal Park Boheems Zwitserland. Net voordat ik de grens over rijd met Tsjechië, zijn ze te bewonderen in Saksisch Zwitserland. En laat ik daar al eens de 112 kilometer lange Malerweg gewandeld hebben.
Hřebenovka is een nieuwe langeafstandswandeling in Tsjechië die dwars door Nationaal Park Boheems Zwitserland loopt. Een route langs bekende, maar ook onbekende plekken in de regio Noord Bohemen in Tsjechië. De historische route die in het eerste deel van de 20e eeuw ontstond, is in totaal 110 kilometer lang,
De route start in Tisá en brengt je naar het eindpunt Stozecké sedlo. Hoewel het een meerdaagse route is, kun je er ook voor kiezen om een paar etappes te lopen. Precies wat ik gedaan heb afgelopen reis. De nieuwe European Sleeper doet namelijk niet alleen Praag aan, maar stopt ook in Děčín en laat dit de perfecte uitvalsbasis zijn voor de eerste drie etappes van de Hřebenovka wandeling.
De in totaal 110 kilometer van de route is opgedeeld in zes etappes, variërend van 11 kilometer tot 23 kilometer. Onderweg worden redelijk wat hoogtemeters gemaakt door het rotsachtige landschap van Nationaal Park Boheems Zwitserland.
Overzicht etappes:
De etappes van Hřebenovka eindigen in relatief grote plekken waar overnachtingsmogelijkheden zijn. Hierdoor zou je met een grote backpack kunnen lopen. Ik koos er voor om de eerste drie etappes te wandelen vanuit Děčín. Hierdoor hoefde ik alleen met mijn spullen te wandelen die ik nodig had voor de dag.
De begin- en eindpunten van de etappes zijn te bereiken per bus of trein. Ook zijn er af en toe onderweg escapes om eerder terug te gaan. Vanuit Děčín pakte ik de bus naar Tisa en ook Hřensko is goed te bereiken vanuit Děčín. Het kan natuurlijk zijn dat je even iets langer moet wachten omdat er niet ieder uur een bus gaat.
Met Google Maps kom je een heel eind, maar nog handiger is de app IDOS. Hier staan alle bustijden in. Een kaartje kun je in de bus kopen, maar nog makkelijker is de app DUKapka. Hiervoor heb je wel Apple Pay nodig op je telefoon. Je koopt online een kaartje voor de route en kort van te voren activeer je het kaartje (aparte handeling, wel nodig). In de bus laat je de QR code scannen bij de buschauffeur. Zelf vond ik het erg handig omdat ik geen Tsjechische kronen bij mij had.
Van te voren vind ik het altijd lastig inschatten of je onderweg de mogelijkheid hebt om ergens iets te eten. Daarom ga ik meestal op pad met genoeg eten. Bij de eerste etappe kwam ik verschillende horecagelegenheden tegen en ook in Děčín heb je genoeg opties. Tijdens de tweede etappe kwam ik minder opties tegen of je moest van de route af. In Hřensko heb je wel verschillende restaurants. Ook etappe 3 heeft 1 optie onderweg, maar zowel bij het begin- als eindpunt zijn er restaurants te vinden.
Zoals altijd bij het lopen van een nieuwe wandelroute, is het even puzzelen welke markering je dient te volgen. Zo ook bij de Hřebenovka waar de markering onderweg nog wel eens verschilde. Ik heb de groen-witte, rood-witte en geel-witte markering gevolgd. Ik raad dan ook aan om met een GPS app te lopen.
Ik kom in de vroege ochtend aan met de nachttrein van de European Sleeper in Děčín. Ik drop de spullen die ik niet nodig heb in het hotel en neem de bus naar het beginpunt van etappe 1. Even uitvogelen hoe het werkt met de bus in deze regio, maar gelukkig is de receptioniste behulpzaam en geeft mij tips voor het kopen van een kaartje.
Eenmaal in Tisa wandel ik naar het beginpunt. Hier bevinden zich de beroemde rotsen van Tiských stěn (hier dien je overigens entree te betalen in cash, het mocht gelukkig ook in euro). Na veel te veel fotostops wandel ik door. Onderweg kom ik nog vaker de prachtige rotsformaties tegen waar dit gebied om bekend staat.
Veel uitkijkpunten, ideale plekken voor pauzes, af en toe een dorpje en verder ben ik grotendeels alleen onderweg. Zoals vaker de komende dagen kom ik voornamelijk mensen tegen op de highlights onderweg. Wandelen doe ik alleen.
De beentjes voelen goed, maar na 18 kilometer blijkt de etappe nog een aantal trappen in petto te hebben. Aangezien het een warme dag is en ik rechtstreeks vanuit de trein ben gaan wandelen, kijk ik uit naar een douche. En waar je een trap op moet, moet je ook vaak weer naar beneden. Afdalend wandel ik Děčín in. Ik plof direct bij het eerste restaurant neer waar ik kan pinnen. Daarna wandel ik de laatste kilometers naar mijn hotel.
Handige tips:
In tegenstelling tot de dag ervoor, is het nu bewolkt. De temperatuur is goed, maar je voelt aan de lucht dat er regen aankomt. Ik start in Děčín en wandel via een park naar een uitzichtpunt waar ik de stad zie liggen. Hier maakte ik de fout om te denken dat de rood-witte markering naar beneden te volgen, echter loopt deze gewoon verder op de heuvel door het bos.
Het blijkt weer enorm rustig te zijn. Na het stukje bij Děčín, kom ik twee uur lang niemand tegen. Heel fijn om het wandelpad niet te delen met vele anderen en precies te voelen waar wandelen goed voor is. Pas wanneer ik Labská Stráň binnenloop zie ik weer mensen. Hier zit ook het enige restaurant op de route, al moet je er iets voor afwijken (Hotel Belveder).
Tijd voor de laatste 5 kilometer van vandaag. Waar ik nog vol goede moed ben om een bepaalde bus te halen, moet ik mijn verwachtingen al snel bijstellen. Ik loop door een stuk waar veel water ligt en mijn voeten houden het helaas niet droog. Ik blijf de markering volgen en ook de GPS track die ik er continu naast heb. De route brengt mij dwars door een kloof. Helaas blijkt dit niet de meest begaanbare route te zijn, bomen op het pad, het zoeken naar het pad, van een rots af, ik moet al mijn concentratie erbij houden dit laatste deel. Dat het daarnaast nog eens met bakken uit de lucht komt vallen, maakt het er niet beter op. Schoon ben ik niet meer en ik ben heel blij als ik in de verte ineens auto’s zie.
Edit: achteraf blijkt dit deel van de route afgesloten te zijn door een storm, ik heb echter geen meldingen gezien onderweg. Inmiddels is het opgepakt door de organisatie en hopelijk staat het vanaf nu duidelijk aangegeven. Er is een alternatieve route beschikbaar.
Handige tips:
De derde etappe besluit ik andersom te lopen. De reden? De trappen direct aan het begin van de etappe. Ik liep een deel van deze wandeling, die naar de Edmundsklamm loopt, al eerder. En daarnaast eindig je in Hřensko waar ik, indien mogelijk, nog even iets langer wil kijken.
Tijdens de rit met de bus naar Mezní Luka zie ik sporen van de grote brand enkele jaren eerder. De beroemde rotsformatie, de Prebischtor, is gelukkig gespaard, maar veel natuur heeft het niet gered. Ook de Edmundsklamm is nog steeds gesloten.
Mezní Luka herken ik nog van twee jaar eerder toen ik in het gebied was voor de Malerweg. We maakten de dag van te voren een wandeling vanuit Hřensko langs de Prebischtor en de Edmundsklamm. De trappen naar de kloof zijn direct een uitdaging, ondanks dat ik ze naar beneden mag lopen deze keer. Ik zie het lint bij de ingang van de kloof en vervolg de route weer naar boven. Ook hier zijn nog sporen te zien van de storm, er is een kleine alternatieve route aangegeven.
Ik wandel grotendeels door het bos en spot zelfs nog een hertje. Dat Hřensko populair is, is te zien op de route. Ik loop nog steeds grotendeels alleen, maar zie meer dagjesmensen onderweg die aan het wandelen zijn. Ik vervolg de route via een golfbaan, passeer een klein dorpje met een restaurant voordat ik via een weide weer het bos induik. In de buurt van Hřensko is het dalen, het uitzichtpunt over het dorpje is het laatste hoge punt en via trappen wandel ik het dorp in.
Hřensko blijft een van de meest merkwaardige dorpen die ik ken. Omdat het een grensdorp is, zijn er veel winkels met onder andere kleding te vinden. Daarnaast is er genoeg horeca in het dorp.
Handige tips:
Your Travel Guide wil je inspireren om te onthaasten in het leven, om langzamer te reizen, een andere manier van reizen toe te passen en bijzondere ervaringen op te doen. Om slow travel toe te passen in je reizen. Mijn liefde voor lijstjes komt terug in dingen die je kunt doen op bestemmingen, niet dingen die je moet afstrepen.
Veel liefs, Marjolein
Buy me a coffee
Buy me nowSamenwerken? Leuk!
Bekijk de mogelijkheden