De Var, een departement waar je waarschijnlijk nog nooit van gehoord heb. Maar als ik zeg de Provence in Frankrijk gaat er vast een belletje rinkelen. De Var is onderdeel van de Provence en ligt in het zuiden van Frankrijk. Vooral bekend van de prachtige kustlijn, maar er blijkt meer te zien. Van pittoreske dorpen, meren, vulkanische bergen, prachtige accommodaties tot inderdaad een kustlijn om bij weg te dromen. De Var in een notendop. Wat er precies te doen is? Ik laat je de verschillende kanten zien van de verschillende gebieden in de Var met tips voor activiteiten, accommodaties, bezienswaardigheden en restaurants. Kortom alles wat je nodig hebt voor een verblijf in de Var. Ontdek de Var in Frankrijk met deze tips.
We beginnen onze trip op het vliegveld van Nice, de makkelijkste plek om vanuit Nederland op te vliegen. We verlaten Nice direct om koers te zetten naar het gebied Pays de Fayence. Een gebied in het binnenland van de departement Var dat waar 9 verschillende dorpen centraal staan.
In de avond komen we aan bij L’hôtel des Oliviers in Fayence. We worden hartelijk ontvangen en maken ons klaar voor het diner op een van de plekken waar Fayence bekend om staat, het zweefvliegveld aérodrome de Fayence-Tourettes. Een goede start van onze trip door een voor mij nog onbekend departement.
In de ochtend maken we kennis met het dorpje zelf. Daarvoor moeten we even klimmen om in het centrum te komen. Google Maps is af en toe de weg even kwijt door de vele smalle steegjes. Ik kom langs verschillende uitzichtpunten, wandel over de lokale markt en zie het dorpje ontwaken. Er hangt een fijne sfeer in Fayence. Als afsluiting wandel ik onder de poort van Sarazine door, onderdeel van de oude vestigingsmuren van het dorp.
Het tweede dorpje dat we bezoeken in Pays de Fayence. Op de parkeerplaats begint het direct goed, we hebben uitzicht op Tourettes zelf en de kleurrijke toren valt direct op. Tourettes zelf blijkt een openluchtmuseum te zijn, op verschillende muren en op straat komen we kunstwerken tegen. Ook hier slingeren we door de steegjes naar de top, de uitzichten over de omgeving passen in schilderij.
We slingeren bergop door de natuur om Mons te bereiken. Dit dorpje ligt namelijk op 814 meter hoogte, het tweede hoogste dorp in de Var. Mons is een typisch voorbeeld van een vestiging op een natuurlijke heuvel. Vanaf Place Saint-Sebastian heb je een goed uitzicht over de regio.
Hier maken we slechts een korte stop. Het is druk in het dorpje en weinig mogelijkheid om te parkeren. De grootste publiekstrekker is het kasteel midden in het dorp. Maar ook hier treffen we weer sfeervolle smalle straatjes.
De overige dorpen zijn
In de middag maken we een stop bij Lac de Saint-Cassien. Bij Maison de Lac, een plekje aan het meer, gaan we eerst lunchen en daarna staat er een activiteit op het programma. Maar first things first, bij Le Ponton restaurant genieten we van een lunch met uitzicht voordat het tijd is om de benen aan het werk te zetten. We gaan waterfietsen op het meer, volgens mij al een tijd geleden dat ik dit gedaan heb.
We fietsen weg van de kade en maken een rondje van bijna 4 kilometer op het meer. Heerlijk om in het zonnetje actief te zijn. We zien een inham onder een brug en dit blijkt het mooiste stukje te zijn van het meer. Het voelt bijna on-Frans aan.
L’hôtel des Oliviers in Fayence, een heerlijk hotel met zwembad en enorm gastvrije eigenaren. Wat voelden we ons welkom hier. In de ochtend werkte ik in de ontbijtzaal en kreeg alvast een kopje thee. Maar vooral ontbijten in het zonnetje bij het zwembad was heerlijk. Sowieso is het ontbijt een aanrader met de vele opties die ze bieden.
Vanuit Pas de Fayence rijden we door naar een ander gebied in de Var: Dracénie. Draguignan is de grootste plek in het gebied, maar die slaan wij over. We gaan de regio op een actieve manier verkennen. We beginnen in Le Muy waar gids Xavier ons op staat te wachten met twee kajaks. Xavier is een soort lokale held, hij is geen onbekende in de kajak-wereld blijkt.
We gaan de Bagarèdes op onder begeleiding. Hoewel we soms met handen en voeten moeten communiceren, mijn Frans is helaas niet goed genoeg, hebben we eigenlijk ook geen woorden nodig. Het zonnetje probeert er doorheen te komen en de natuur laat zich van zijn beste kant zien. De rode rotsen waar de regio om bekend staat, doemen na een kilometer op. Heb je geen goede conditie? Dan is het ook een aanrader om tot dit deel te kajakken.
Wij gaan een stukje verder vandaag. Onderweg zien we een aantal keren een schildpad genieten van het zonnetje op een boomstronk. Verder horen we alleen de natuur en het geluid van onze peddels. We peddelen tot een oude gezonken boot die door de natuur is overgenomen. Vanaf hier keren we om. Wanneer we weer terugkomen, blijken we een kilometer of 7 te hebben afgelegd.
Na een lunch is het tijd om richting een van de nieuwste trekpleisters te gaan van de regio. Sinds kort hangt er in Trans en Provence een hangbrug in het dorp. Het stadje blijkt vele bruggen te hebben, een teken dat het een rijke stad was vroeger. Naast de originele bruggen is er dus nog een nieuwe bij gekomen.
Om Trans en Provence te ontdekken is er een wandelroute uitgestippeld. De totale lengte is 1,6 kilometer en brengt je in ongeveer 40 minuten door het dorp. Je kunt vanaf de apotheek de markeringen op de grond volgen.
Dat je actief kunt zijn in Dracénie is geen woord van gelogen. We krijgen een compleet fiets- en wandelboekje onder ogen. Helaas zijn we er te kort om er een paar te proberen, maar uitnodigend is het zeker. Ze lopen langs verschillende hoogtepunten in het gebied. Een daarvan zijn de vulkanische rotsen van het Esterelmassief in de regio. Het is de oudste vulkaan in Europa en de rode rotsen danken hun kleur aan een uitbarsting 250 miljoen jaar geleden.
Wil je deze van dichtbij zien? Dan kan ik je de wandeling door Le Muy aanraden. Een route van 10 kilometer waar je ongeveer 3,5 uur over doet. Hier start ook een andere route die iets minder uitdagend is.
Waar we wel nog een bezoek aan brengen zijn de watervallen in de Gorges de Pennafort. In een kloof loopt een waterval, die verschillende hoogtes overbrugt. Een slingerpad loopt vanaf de parkeerplaats naar de watervallen. Indrukwekkend om door een kloof te lopen en de watervallen te zien.
Deze accommodatie verdient een eigen introductie. Want hoe vaak kun je zeggen dat je slaapt op een boot tussen de wijngaarden? In de boot van Le Closerie de l’ Hermitage kan dat. Eenmaal aangekomen op het terrein valt er direct een rust over mij heen. Hier doe je niet alleen rustig aan, je komt ook tot rust.
De boot is 5 jaar geleden vanuit Marseille gehaald en ligt nu in de tuin van Sophie en Joel. Een hele onderneming, want zelfs met de auto hadden we een redelijke hobbelweg. Een kraan was nodig om de boot op zijn plek te krijgen. Inmiddels is hij helemaal opgeknapt en van alle gemakken voorzien.
Op het terrein bevinden zich een aantal andere accommodaties om te overnachten, een zwembad en je kunt zelfs wandelen op het terrein zo groot is het.
We worden heerlijk rustig wakker bij de boot op Le Closerie de l’Hermitage. Het is bijna jammer dat we weg moeten, maar de boot heeft ons alvast kennis laten maken met onze nieuwe bestemming. Vanuit de binnenlanden gaan we naar de kust. Want je vergeet bijna waarom velen de weg naar de regio maken, de mooie stranden aan de Middellandse Zee.
We rijden naar Saint-Cyr-Sur-Mer waar een tweetal wateractiviteiten op ons staan te wachten. Eén onder water en één als het goed is, boven water. Allereerst beginnen we met duiken. Met Azur Plongee gaan we het water op. Het is alweer even geleden dat ik heb gedoken, namelijk tijdens mijn reis op Corsica.
Vanwege de harde wind moeten we eerst eens stukje varen naar een locatie iets verderop. Stiekem vind ik het helemaal niet erg, want de plek waar we gaan duiken blijkt prachtig. We gaan duiken bij Mogul ten westen van Saint-Cyr-Sur-Mer. Mijn zusje begint met duiken en het wachten is helemaal geen straf met dit uitzicht.
Daarna is het mijn beurt. Ik moet, net als de vorige keer, even weer wennen aan het ademen. Een reden waarom ik nog niet heel diep durf. Niet erg, want ook op deze diepte is het al prachtig om te bekijken. Eenmaal terug in Saint-Cyr-Sur-Mer krijgen we een certificaat van onze duik en wandelen we nog even door het centrum waar een heus Statue of Liberty beeld staat.
De volgende dag is het zaak om boven water te blijven. We gaan surfen. Nog een activiteit die ik een tijdje geleden heb geprobeerd. De golven zien er goed uit. Na een korte introductie gaan we het water in. Het zonnetje schijnt en het is heerlijk om in het water te liggen. Maar daar komen we uiteindelijk niet voor. Tijd om in actie te komen.
Na een paar pogingen lukt het om te gaan staan en ik krijg een euforisch gevoel. Dit lukte mij bij een vorige poging nog niet namelijk. We blijven ongeveer twee uur in het water en het blijkt een heerlijke afsluiter te zijn van onze reis door de Var. Met het zout nog in de haren rijden we terug naar Nice. Maar terugkomen gaan we zeker doen, het departement heeft zoveel te bieden dat we nog niet klaar zijn. Bekijk de mogelijkheden om te surfen.
Overnachten doen we op de camping Le Clos Sainte Thérèse net even buiten het dorp. Lang geleden dat ik op een camping sliep, dus ik krijg een flashback naar vroeger. We slapen in een chalet met uitzicht op de zee, niet verkeerd om de dag hier af te sluiten.
Heb je zin om buiten de deur te eten? Dan is La Barque de Sophie in Saint-Cyr-Sur-Mer een aanraden. Op een gezellig plekje aan de boulevard kun je heerlijk eten.
Disclaimer: deze reis kwam tot stand in samenwerking met Var Tourisme, Pays de Fayence, Dracenie Provence Verdon en Saint-Cyr-Sur-Mer, ik deel echter niets anders dan mijn eigen mening
Your Travel Guide wil je inspireren om te onthaasten in het leven, om langzamer te reizen, een andere manier van reizen toe te passen en bijzondere ervaringen op te doen. Om slow travel toe te passen in je reizen. Mijn liefde voor lijstjes komt terug in dingen die je kunt doen op bestemmingen, niet dingen die je moet afstrepen.
Veel liefs, Marjolein
Buy me a coffee
Buy me nowSamenwerken? Leuk!
Bekijk de mogelijkheden